sajam hortikulture (1)

Turistički proizvod

Tradicionalno zanatstvo

Korparstvo u Levču ima višedecenijsku tradiciju i predstavlja jedan od najstarijih zanata, koji su očuvani do današnjih dana. Početak korparstva u Levču se vezuje za kraj XIX veka za područje današnjih sela Dragovo, Tečić, Belušić i Vukmanovac. U selu Dragovo do pred kraj 80-tih godina prošlog veka više od stotinu porodica se bavilo izradom korpi od vrbovog pruća. Danas je ovaj zanata u selu Dragovo gotovo izumro, izuzev sela Belušić i Tečić gde još uvek postoje domaćinstva i registrovane preduzetničke radnje za izradu predmeta od vrbovog pruća. Pojedine zanatlije iz Belušića su sredinom 80-tih godina prošlog veka izvozili gotove proizvode u tadašnju SR Nemačku, 90 tih i Sloveniju, pa čak su se ovi proizvodi mogli naći i u JAT-ovim avionima koji su deljeni kao poklon putnicima.
Szr Unikat osnovana je 2007. godine u selu Belušić. Osnovna delatnost je izrada proizvoda od vrbovog pruća na tradicionalan način. Ovaj vid proizvodnje je višedecenijski zastupljen u porodici Antić. U proizvodnoj radnji Unikat može se naći širok asortiman proizvoda izrađenih od najkvalitetnijeg vrbovog pruća. Proizvodi se mogu koristiti za uređenje i ukrašavanje enterijera porodičnih i poslovnih objekata, za parterno uređenje dvorišta i kao nameštaj za sobe, predsoblja, terase i dvorišta.
Korpica trend je osnovana 2013. godine kada je i ozvaničena višedecenijska proizvodnja proizvoda od vrbovog pruća. U proizvodnoj radnji Korpica trend može se naći širok asortiman proizvoda izrađenih od najkvalitetnijeg vrbovog pruća, izrađenih od veštih i vrednih ruku članova porodice Janićijević.
Domaća radinost Antić je radionica koja se bavi proizvodnjom tradicionalnih proizvoda od vrbovog pruća. Radionica se nalazi u selu Belušić, a vlasnik radionice je Zoran Antić, koji se ovim zanatstvom bavi od svoje petnaeste godine. Dugogodišnje iskustvo u izradi proizvoda od vrbovog pruća je dovela do vrhunskog kvaliteta i širokog asortimana ovih proizvoda.

Slikarstvo

12721608_1395926437099742_1184979789_n



Naivno slikarstvo u Levču vezuje se se za rodonačelnika srpske naive Janka Brašića (1906–1994), poreklom iz Oparića, sela u opštini Rekovac. Svojim prvim delima pojavio se u javnost četrdesetih godina prošlog veka i ostavio neizbrisive tragove u oblasti srpske naivne umetnosti. Svoj umetnički rad Brašić je započeo selu Opariću i u njemu ostao i stvarao do svoje smrti. Tu u svom rodnom kraju sticao je ljubav za lepotu, posmatrajući kao dete biser naše srednjovekovne umetnosti, crkvu manastira Kalenića.
Mnogobrojni psihološki portreti, događaji i običaji iz seoskog života, istorijske kompozicije, anegdote, poneka mrtva priroda, gradski prizor i čist pejzaž levačkog područja, kao i alegorijsko - simbolični sadržaji, nose svojevrsne osobine likovnog rukopisa autora, hroničara svog vremena, koji je na trenutak uspeo da zaustavi prolaznost starog i patrijahalnog.


Janko Brašić je rođen 09. januara 1906. godine se u selu Oparić. Živeo je 88 godina, a za njim je preko šest decenija umetničkog rada i više stotina sačuvanih uljanih slika, crteža, grafika, fresaka, ikona i skulptura u glini, kamenu i drvetu koje se nalaze u muzejskim zbirkama, galerijama, privatnim kolekcijama u svojoj zemlji i inostranstvu, u vlasništvu njegove familije, na zidovima manastira i crkava po Srbiji, na seoskim grobljima ili kao javni spomenici u mestima oko Oparića. Pored ove materijalne, sačuvana je i obimna pisana građa, veoma važna za proučavanje njegovog umetničkog rada.
brasic-janko
Ime Janka Brašića vezano je za osnivanje Galerije samoukih likovnih umetnika 1960. godine (danas Muzej naivne umetnosti u Jagodini), jer je formiranje zbirke započeto njegovim slikama, skulpturama i crtežima. Danas se u zbirci Muzeja naivne umetnosti čuva 67 ideja Janka Brašića iz perioda od 1935. godine do kraja devete decenije dvadesetog veka, kao i bogat dokumentarni materijal. U stalnoj postavci nalaze se slike izabrane sa ciljem da pokažu najvrednija dela najstarijeg srpskog samouka, kroz nekoliko faza. Svojim delima Janko Brašić je učestvovao na mnogim kolektivnim izložbama u zemlji i svetu u organizaciji Muzeja naivne umetnosti ili drugih muzejskih kuća i kulturnih institucija kao i na najznačajnijim svetskim izložbama naivne umetnosti.

Miloša Lazića, slikara iz sela Oparić, mnogi smatraju za naslednika Janka Brašića rodonačelnika srpskog naivnog slikarstva. Svojim prvim delima pojavio se u javnost sedamdesetih godina prošlog veka i ostavio značajne radove u oblasti srpske naivne umetnosti. Miloš Lazić je učenik Janka Brašića i pored aktivnog bavljenja naivnim slikarstvom ujedno je i predsednik Udruženja likovnih umetnika Levča koje ima za cilj promociju, očuvanje i negovanje oparićke škole naivnog slikarstva.

Pčelarstvo

Pčelarstvo je grana koja poseduje veliki potencijal i pruža velike mogućnosti za razvoj ruralnih sredina na teritoriji opštine Rekovac. Priča se da je u ovom kraju i sam knez Lazar imao svoje pčelinjake i da ih je najviše čuvao zbog voska od koga su pravljene sveće – voštanice, za potrebe njegovih crkava i manastira.
Diversifikacija ekonomskih aktivnosti i pčelarstvo su neodvojive aktivnosti u cilju razvoja ruralnog turizma. Med, propolis i ostali pčelinji proizvodi su jedan deo ponude lokalnih pčelara.
Društvo pčelara Levač Belušić osnovano je 1997.godine, i jedno je od najvećih proizvođača rojeva u Srbiji.

Prema podacima iz 2015.godine, društvo pčelara ima 31 člana. Prosečna starost članova je 51,3 godina. Broj košnica 5849kom, dok je prinos meda 31480kg od toga : bagrem 29800kg (94,7%), livadski 1180kg (3,7%), mešani 500kg (1,6%).

Domaća radinost

Samostalna zanatska krojačka radnja „Vesna“ Rekovac, je radionica domaće radinosti, specijalizovana za ručnu izradu narodnih nošnji sa estetskim obeležjima narodne umetnosti. Narodne nošnje izrađuju se ručno prema originalnim tradicionalnim krojevima i ukrasima, prilagođeni geografskim područjima i narodnim običajima uz upotrebu najkvalitetnijih materijala.
Nošnje se izrađuju od pliša, vune, sukna, čoje, brokata, narodnog platna i kvalitetnih tradicionalnih materijala, sa detaljima ručnog veza, heklanja i pletenja.
Najznačajniji proizvodi ove krojačke radinice su:
Muška, ženska i dečija narodna nošnja,
Ručno vezene košulje, jeleci, anterije, marame, kecelje,
Ručno tkani pojasevi i suknje,
Ručno pletene čarape,
Ručno vezeni, kukučani ili heklani stolnjaci, "kuvarice", "češljare" i slično,
Suveniri domaće radinosti,
Ćilimi, tkanice, torbice,
Ručno izrađeni suveniri,
Suveniri etno motiva i minijature etno predmeta.
Zanatska radionica za izradu narodnih nošnji „Dragan Marjanović“, iz Ursula ima dugogodišnju porodičnu tradiciju, još od 1948.godine.
Zahvaljujući porodičnoj tradiciji, imao je prilike da pronikne u sve tajne zanata. Sa željom da ostane u srpskoj tradiciji, izrađuje narodne nošnje sa velikim entuzijazmom.
U selu Cikot u rekovačkoj opštini Jovica Davinić jedan je od poslednjih skulptora ovog kraja Srbije, a interesovanje za ova dela kod kupaca je sve veće. Za njega drvo ima dušu, koju oblikuje. Skulpturom se bavi od 1985. godine; kaže da ga je drvo oduvek privlačilo i da je prema njemu osećao veliko poštovanje. Duborez je veoma zahtevna disciplina, a drvo je ponekad teško za obradu i iziskuje mnogo truda. Međutim koliko njegov rad vredi potvrđuje i činjenica da dobija porudžbine iz zemlje i inostranstva. Od drveta Jovica najčešće koristi jasen, divlju krušku, hrast i trešnju, jer su po njegovom mišljenju oni najbolji i najzahvalniji za rad. Svojim skulpturama Davinić oživljava likove iz srpske istorije, kao i živote običnih ljudi.
U selu Oparić vajarstvom se bavi mladi Aleksandar Filipović. Radove ovog mladog umetnika, Levčani su prvi put mogli da zapaze na kolektivnoj izložbi oparićkih slika povodom tridesetogodišnjice postojanja Poljoprivredno-veterinarske šokole u Rekovcu. U Kaleničkoj školi, na stalnoj postavci izložbe levačkih slikara nalaze se i Aleksandove figure od kojih najviše pažnje privlače Glava bika i Vladar u utvrđenju.
Do sada je izvajao oko trideset skulptura, a od 1997. godine je član Oparićke slikarske škole Janko Brašić. Pred ovim skromnim, mladim čovekom je budućnost. U njegovom stupanju na pozornicu vajarstva ima simbolike. Dleta se latio 1994. godine, one iste kada je preminuo i Janko Brašić, koji je bio i vajar, jedini na ovom području u to vreme. Time je dokazano da je Oparić rasadnik talenata i nosilac duhovne snage Levča.
12064373_1395927927099593_2089415958_n